by:Lilian Sarmiento Vega
Dumating na ang oras na kapana-panabik.
Sama-sama tayo at magkakapit-bisig,
Tayong mga anak,sa ina ay bumalik.
Sa ating Manila High,tayo ay narito,
Sa mukha ng lahat,saya'y bakas na totoo.
Sa nawalay na ina,hiling namin sa iyo,
Ipadamang muli,pag-ibig na binigay mo.
Halina't kami ay muling yakapin,
Muling ipadama,pag-ibig sa amin.
Iyong kalinga,hinahanap-hanap namin,
Nawalay na mga anak,muling arugain.
Pagpasok pa lamang sa iyong bakuran,
Ibayong ligaya,ating naramdaman.
Sa bago mong anyo,bakas pa din naman,
larawan ng lumipas,atin pang nababanaagan.
Nadamang ligaya,ngayon ay nadagdagan,
Ng mapagmasdan,punong manggang mahal.
Narito pa rin siya,waring nag-aabang,
sa muling pagbabalik,siya ay naghihintay.
Ang punong itong punung-puno ng alaala,
ating binalikan,hinaplos kapagdaka.
At sa lilim nito,kaagad nagpahinga,
alaala'y binalikan noong tayo ay bata pa.
Habang nagmumuni,dagling napatingin,
sa ikalawang palapag,naagaw ang pansin.
Sa silid-aralan,tapat ng puno natin,
ating ipinasya,ito ay tunguhin.
Sa ating silid,"203" ang bilang,
ating ginunita panahong nagdaan.
Tumayo sa harap,mga silya'y minasdan,
ating imahinasyon,gumanang lubusan.
Pilit na inalala ng ating mga kasama,
pangalan ng nakaupo sa hanay ng silya.
Pilit ginunita,kinokopyahan sa tuwina,
Makulit na kaklase,gusto ring maalala.
Pagmumuni-muni ay dagling naputol,
Umalingawngaw na ang tunog ng tambol.
Hudyat na upang lahat,doon ay pumaroon,
Makihalo't magsaya sa ating pagtitipon.
Ang buong paligid ay balot ng saya,
ang ingay ng lahat,sa atin ay musika.
Misa ay idinaos,pasasalamat sa "KANYA",
mahabang buhay,binigay sa bawat isa.
Dating mga guro,ating muling nakita,
sa entablado,tumayo at nagpakilala.
Bagamat tumanda,mga hitsura nila,
talinong taglay,nababakas pa.
Ibat-ibang grupo sa atin ay nagpakita,
mga talento sa sayaw,ganun din sa kanta.
Sa saliw ng tugtog nitong ating banda,
tayo ay nakilahok sa sayawan nila.
Kasayahang yaon ayaw ng matapos,
kalahating araw,sa atin ay kapos.
Masarap na pagkain,maganda ang ayos,
sa linamnam ng lasa,lahat ito ay ubos.
Natapos ang pagtitipon,lahat ay masaya,
ang ngiti sa labi,abot hanggang tenga.
Bago umalis,bumulong sa punong mangga,
"Babalikan ka namin,'wag kang mag-alala".
Ang punong mangga,animo ay may isip,
naghulog ng bunga hg ang hangin ay umihip.
Malalaking mangga,malutong,maasim,
pabaon sa atin ng di tayo manimdim.
Mga "ka-batchmates" ko,pangako ay tuparin,
ating balikan,paaralan natin.
Saan ka man naroon,piliting dalawin,
walang imposible kung gugustuhin.
Sa mga naroon sa ibayong dagat,
o nasa probinsya, o saan mang gubat.
Aming anyaya,bumalik ang lahat,
dalawin ang Manila High,dito ka nagbuhat.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento